Koffie of thee?

“Thee. ”

Koken of afhalen?

“Koken.”

Beste film?

“Een beste film heb ik niet. Ik ga graag samen met mijn buurvrouwen naar Nederlandstalige films, heerlijk lachen en echt een avondje uit.”

Mooiste boek?

“Ik lees enorm veel, ik vind het moeilijk om een keuze te maken.”

Kun je iets vertellen over jouw passie?

“Als jong meisje kreeg ik voor mijn verjaardag een paardrijles. In het begin vond ik dat eigenlijk helemaal niet zo leuk. Het was ver weg, er waren ganzen, doodeng – hier was ik erg bang voor- en in de les zaten alleen maar volwassenen. Wel reed ik op een leuke pony, maar ik viel er met regelmaat vanaf. Toch ging de samenwerking tussen mij en de pony steeds beter en eigenlijk is toen mijn ultieme droom ontstaan: een eigen paard!

Die droom bleek niet ver weg door een spontane actie van mijn vader. Mijn broertje en ik kregen samen een pony. We stapten gewoon op het dier en reden met een onbestuurbare pony door de bak. Gaandeweg ontstond er, met vallen en opstaan, een band. Ik heb bij haar uitgehuild, heerlijke ritten door het bos, in de duinen en over het strand gemaakt. We hebben samen veel mooie momenten beleefd, omdat we in de loop van de tijd een ontzettend goed team zijn geworden.”

Hoe kwam je op coaching met paarden?

“Als ik bij mijn paard ben, sluit ik mij even af van de rest van de wereld. Ik geniet van het samen buiten zijn. Paarden zijn echt gevoelsdieren, zij kunnen je emotie spiegelen. Ik voelde dat ik daar meer mee wilde doen. De opleiding coachen met behulp van paarden kwam op mijn pad. Dit sprak mij enorm aan. Ik kreeg, vanuit mijn werk, een mooi gebaar: de gelegenheid om deze opleiding te volgen. Bij de coaching is het paard de co-coach, hierbij wordt geen paardgereden. We werken ervaringsgericht, oplossingsgericht en met metaforen.”

Voor wie is coaching met paarden bedoeld?

“Het is voor iedereen, van jong tot oud. Er zijn veel initiatieven waarbij paarden worden ingezet, bijvoorbeeld bij kinderen met een laag zelfbeeld, faalangst of weinig zelfvertrouwen. Kinderen met autisme, ADHD, licht verstandelijke beperking, maar ook voor chronisch zieken en bij een burn-out.”

Hoe ziet zo’n sessie eruit?

“Bij de start van de eerste sessie neem ik de tijd om kennis te maken en stel ik een activiteit voor. Degene die gecoacht wordt mag zoveel tijd nemen als gewenst. We bespreken de ervaring na en er kan nog een activiteit volgen met een eventuele aanpassing. Het paard zal hier op reageren en daarmee feedback geven aan de coach.”

Heb je een ervaring die je wilt delen?

“Een pubermeisje zag de hulpverlening niet meer zitten, maar ze wilde wel wat met paarden. Ik heb haar gecoacht, samen met drie rustige oude wijze paarden. De paarden werden heel druk toen we de paddock (omheinde ruimte voor paarden, red.) in wilde lopen. Toen ik haar vroeg wat zij merkte gaf zij aan dat zij dit gedrag herkende, zo zag haar hele leven er uit. Paarden spiegelen stemmingen, emoties en situaties. En hiermee zijn we aan de slag gegaan. Inmiddels heeft zij in haar hectische leefomstandigheden haar eigen weg kunnen kiezen, met als een van de mooie resultaten; een met mooie cijfers afgeronde opleiding.”

Wat zou je mee willen geven aan je collega’s ?

“Het zou mooi zijn als we net als paarden gedrag waarnemen en niet veroordelen. Dat we het contact vinden en van daaruit samen aan de slag gaan om te ontwikkelen, kijken naar wat al wel lukt.”