Thuis bij gezinshuisouder Kirsten: ‘Gezinshuisouder zijn is 24/7’
Gepubliceerd op: 02 december 2021
'Aangenaam: ik ben Kirsten, 31 jaar oud en gezinshuisouder bij Jeugdformaat. Al negen jaar vang ik kinderen op die (tijdelijk) niet meer thuis kunnen wonen. Zolang de kinderen bij ons wonen, draaien ze 24/7 mee in ons gezin. Deze kinderen hebben vaak al veel meegemaakt en hebben daarin ondersteuning nodig. Soms is het intensief, maar je kunt ook de mooiste dingen meemaken die je voor altijd bij je zal dragen. Daarom laat ik je graag zien wat wij zoal beleven in ons gezinshuis. Welkom bij mij thuis!'
'Gezinshuisouder zijn is 24/7. Maar ben je dan altijd aan het werk? Ja en nee. Natuurlijk heb je de hele dag een bepaalde verantwoordelijk. Maar dat hoeft niet altijd als werk te voelen. In een “normaal” leven is het vaak al lastig om werk en privé te scheiden… maar hoe doe je dat als je een gezinshuis draait?
Als gezinshuisouder heb je recht op vrije dagen en heb je regelmatig vrije weekenden. Waar de kinderen in zo’n weekend verblijven is heel verschillend. Soms gaan ze naar hun eigen netwerk of ze verblijven juist in jouw netwerk: mensen die jij kent en die wat willen betekenen voor één van je kinderen. Voor sommige kinderen is het lastig om weg te gaan in het weekend. Soms voelen ze zich op een manier afgewezen, ze betrekken het toch vaak op zichzelf. Dat maakt het wel eens pijnlijk, ook omdat je zo’n vrij weekend ook nodig hebt.
Maar hoe fijn is het als je in je vrije weekend naar de verjaardag van je beste vriendin kunt gaan?! Met de kinderen thuis moet je toch keuzes maken. Niet elk kind kan het ook aan om mee te gaan in je drukke sociale leven in het weekend, tja, pas je dan maar eens aan. Dat is niet altijd wat je het liefste wilt, maar als het meer rust in het gezin geeft, is het mij dat wel waard.
Soms wil je dingen gescheiden houden en soms maak je juist wél de keuze om werk en privé op een manier te verbinden. Je familie kan ook voor het kind echt voelen als familie en zo hebben zij meer volwassenen om hen heen om op terug te vallen. Dat kan heel waardevol zijn. En soms weet je dat een kind tijdelijk bij je blijft, en kies je er soms voor om je privéleven wat meer gescheiden te houden en juist meer te werken aan verbinding met het eigen netwerk van het kind.
Het blijft puzzelen om je sociale leven te onderhouden én gezinshuisouder te zijn. Ik heb geluk met mijn netwerk, ze houden rekening met onze situatie en zijn bereid zich aan te passen, dat is zo helpend! Soms vragen onze vrienden wanneer we een vrij weekend hebben en plannen ze dan een leuk feestje in óf willen ze je wel eens ontlasten door een kind bijvoorbeeld eventjes op te vangen zodat je je handen vrij hebt. Dat is goud waard.'
Volgende maand deelt Kirsten weer een ervaring uit het gezinshuis. Haar vorige blog gemist? Je leest ‘m hier.