‘Het is vaak moeilijk om uit te leggen hoe belangrijk het is dat er pleegouders en gezinsouders bestaan. Zelf dacht ik lange tijd dat pleegouders toch een soort ‘surrogaatouders’ waren die er minder toedoen dan ‘echte’ ouders… Totdat ik me erin verdiepte en ontdekte dat pleegouders echt mensenlevens redden! Het is heel belangrijk om een kind onder je hoede te nemen, voor hem te zorgen, hem te leren leven en hem te leren dealen met het gemis van de eigen ouders – en het accepteren van dat andere lot. Elk kind heeft recht op liefde, aandacht en een kans op een toekomst. 

De pleegouders die ik ontmoette, waren zorgzaam, zeer verantwoordelijk en begaan met het lot van hun kinderen. Daardoor ontstond er een enorme kans op een goed leven voor deze jonge mensen. Met respect en veel bewondering wil ik al deze ouders een hart onder de riem steken en ze bedanken voor hun werk met en voor deze jongeren. Ik weet hoe het is om in een onveilige thuissituatie op te groeien en kan dus spreken van levensbelang.

Ik hoop oprecht dat veel meer mensen zich opgeven voor het pleegouderschap. En dat het besef van de noodzaak groeit. Juist na deze coronatijd zullen er waarschijnlijk meer kinderen komen die deze zorg heel hard nodig hebben. Ik hoop dat mensen beseffen dat ze echt een verschil kunnen maken. En dat ze daar ook zelf eer en voldoening uithalen.

Bedenk dat wat je zelf hebt meegemaakt waardevolle lessen zijn die je kunt doorgeven, en dat je een kind kunt behoeden voor ongeluk en verdriet. Wat is er mooier dan er écht te zijn voor een ander?

Liefs, Karin Bloemen'